Blog 34 Lieve Sint

Lieve Sint,

Ditmaal draaien we de rollen eens om,
Geen gedicht van jou, maar een keer andersom.

Vroeger toen ik nog een meisje was droomde ik over trouwen en mama zijn.
Een tafel vol kinderen, koekjes bakken, knutselen… zo fijn!

Gelukkig ben ik, veel van die wensen zijn vervuld,
Waarin vaak wat op de proef wordt gesteld en dat is mijn engelengeduld.

Keer op keer hoor ik weer hoe goed ik het doe,
Toch lijkt het soms aan een stuk door echt alleen maar gedoe.

Heel veel gaat hier niet volgens de boekjes,
Maar toch een ding wel: het bakken van koekjes

Dan heb ik mijn tafel vol geluk
Dat is fijn, want dan kan mijn dag niet meer stuk.

Dat zijn voor mij de kleine dingen die het doen,
Nee zelf zet ik niet meer mijn schoen,

Wat ik wens past daar niet in,
Ik wens vooral veel liefde en geluk binnen mijn gezin.

Geluk dat is natuurlijk nergens te koop,
Dat besef ik maar al te goed wanneer ik buiten met de hond loop.

Dan kan ik even mijn gedachten verzetten,
En bedenken waar ik goed op ga letten.

Klein geluk, groot geluk dat zit hem niet in dingen en zaken,
Geluk zit in mijn hart en dat zal ik bewaken.

Doe natuurlijk mijn stinkende best met en voor de mannen,
Maar soms zijn wat extra handen fijn om voor de kar te spannen.

Dan gaan ze mee naar school voor een nieuw gesprek,
Echt aan zorgen en problemen op dat vlak helaas geen gebrek.

Het is gewoon keihard werken aan al die stappen,
Voor op school, thuis en al die andere grappen.

Het is een beste kluif ze groot te laten worden,
Zonder zelf te moeten springen over al die grote horden.

Soms zitten er echt beren op het pad en dus onwijs in de weg,
Nee ik spring er niet overheen maar duw ze weg, exact zoals ik zeg.

Ik ben niet meer het meisje zoals ik was, zo verlegen en meestal heel stil en op de achtergrond in de klas.

Nee nu kan dat niet meer, moet ik staan als een huis voor die mannen.
Mijn eigen handen die ik voor die kar moet spannen!

Met een beetje hulp van buitenaf gaat dat best heel erg goed,
Ik doe mijn best dat voelt goed, maar eigenlijk is het toch iets wat heel ‘gewoon’ moet!

Keuzes heb je meestal niet in deze,
Dat heeft afgelopen periode wel bewezen.

Er komen dingen op je pad, je moet er doorheen, al weet je niet hoe.
Maar lieve Sint één ding beloof ik, het is meer dan mijn best wat ik altijd voor ze doe!

Toch moet ik iets uit de boeken doen, want weet u Sint..
Als allergrootste kindervriend,

Neemt u mij het vast niet kwalijk, dat we niet alles toevoegen vanuit de traditie, niet omdat we dat niet willen, maar omdat het niet past binnen onze muren…

Ooh kon je maar even binnen gluren, dan wist je meteen dat wij echt genieten, op onze manier en zonder pieten op visite!

Wij houden echt heel veel van jou, zetten je heus niet zomaar in de kou.

Toch gaat het nu anders dan anders, zingen ze niet meer elke dag voor je, maar weet echt.. de mooiste Sint herinneringen zijn gemaakt… echt heel bijzonder hoe je hun hartjes ooit hebt geraakt!

We deden het eerst altijd zoals het ‘hoort’, alles erop en eraan en gaan met die banaan. Helaas kwam daarna altijd een flinke kater… toen besloot ik het moest anders, om het leuk te houden voor later!

Herinneringen maken op onze manier, alles een beetje aangepast en juist dan was er geluk en plezier!

Wat men daar dan altijd weer van dacht, deed me eerst heel veel pijn maar later dacht ik wacht…

Wat men van mij vindt is niet wat er toe doet! Wij als gezin zitten met elkaar op het juiste spoor en dat voelt goed!

Zo kunnen wij genieten van en met elkaar,
Vieren we toch Sint en Kerst elk jaar!

Met verkleedkleding voor Elton altijd binnen handbereik,
Zo weet ik Sint, ben toch iets meer dan mama geworden, namelijk: rijk!

Rijk in de liefde, rijk als mama, rijk in de zorgen, rijk in oplossingen en rijk in creativiteit…. Maar helaas, keihard blijft natuurlijk de realiteit.

Het autisme speelt een hele grote rol binnen ons gezin, dat is soms heel lastig en ingewikkeld en weet ik soms niet waar ik het best mee begin.

Al die zorgen, het geregel een gesprek hier of daar…
Dat blijkt een way of life, dus nog lang niet klaar!

Gelukkig krijg ik heel liefde terug uit de mannen, dat geeft gelukkig veel energie om me ervoor in te blijven spannen!

Naast mama worden en zijn, kreeg ik ineens ook een andere taak in dit leven,
Zal ik naast mama-liefde en opvoeden ook zelf veel begeleiding aan ze geven.

Zodat ze met minder prikkels groot en sterk worden. Ze later wanneer zij groot zijn, hopelijk net als ik niet bang voor die beren op pad zullen zijn!

Dat ze maar mogen worden wat ze graag willen zijn, kunnen doen waar ze gelukkig van worden, dat ze weten dat ze altijd op mij terug kunnen vallen. Niet alleen als het niet goed gaat maar juist ook om samen te genieten en te knallen!

Dat ik hopelijk nog heel lang zo door mag gaan. Naast ze in hun leven mag staan. Ze bij de mag hand pakken en samen door! Dat vinden zij vaak echt heel fijn nog hoor.

Al lopen we in drukke dierentuin, dan vragen ze: ‘mama mag ik je hand vasthouden?’ Echt ja natuurlijk mag dat lieve schat, dat tovert de allergrootste glimlach op mijn toet, dan voel ik echt, mijn leven is goed en dit kleine is wat er toe doet❤️

Alleen zijn we samen, samen zijn we elkaar, maar altijd…. blijf altijd je mooie jij, je bijzondere jij en uniek, want ‘anderen’ zijn er al genoeg!

‘Be your own kind of Beautiful’❤️

Blog 27 Blij ei

Blij ei dat ben jij!

Heerlijk, na zoveel jaren van ellende
Komen we nu in vaarwater wat ik bijna niet meer herkende
Je komt blij op me afgerend
Iets wat me het gevoel geeft dat ik wordt verwend
Eigenlijk zou het zo moeten elke dag
Dat je naar buiten komt met een lach
Schooltijd hoort zo leuk te zijn voor een kind
Niet een jarenlang gevecht met zoveel tegenwind.
Er waren heel veel beren op ons pad. Ze zullen vast ook weer eens komen lieve schat.
Maar tot die tijd genieten wij van dit moment, mama’s lieve grootste vent
Bijna is het klaar, jouw tijd in het basisonderwijs
Echt gek, je bent voor mijn gevoel nog zo klein, maar zo ontzettend wijs
Na de zomervakantie ga je weer grote stappen zetten
Weet dat mama er altijd voor je is om op te letten!
Samen gaan we er een mooie tijd van maken, en vergeet niet… mochten de beren weer komen… die krijgen dan echt weer met mij te maken! Grrrrr
Zoveel geleerd afgelopen jaren dus ook dat klusje zal ik dan klaren!
Hoe jij toch alles maar weer even doet, ik bewonder jouw kracht en moed!
Het voelt toch elke dag weer fijn dat ik jouw moeder mag zijn
Al is het soms even echt niet leuk en heel zwaar, we gaan gewoon door en houden steeds een portie meer van elkaar!
Door wat we meemaken groeien we meer naar elkaar toe en daardoor weet ik elke dag weer hoe:
Hoeveel ik van je hou
Hoe bijzonder je bent
Hoe puur en eerlijk
Hoe mooi het is jouw mama te zijn❤️
Kus mama

Blog 26 Hoera! Liefde voor Autisme 1 jaar!

Hoera, Liefde voor Autisme 1 jaar! 16 november 2018, mijn eerste blog ging online! Spannend was het, hoe zou het ontvangen worden? Zitten mensen wel op ‘mijn’ verhaal te wachten..?

Maar dan is het toch zover, voelt het voor mij enorm als fijne ‘uitlaatklep’ en krijg ik onwijs veel waardering voor wat ik deel. Het delen van situaties, zorgen, leuke dingen, soms ook minder leuke, maar eigenlijk vooral vanuit een positieve kant bekeken. Het geeft me enorm veel energie en motivatie als ik de reacties lees, als ik zie dat ik inmiddels ruim 500 volgers heb mogen ontvangen op de Facebookpagina van Liefde voor Autisme❤️

Ben blij dat ik de stap genomen heb om de blogs online te gaan zetten. Zo vaak schreef ik mijn hoofd al leeg en dat hielp. Dat ik nu jullie als lezers kan bereiken zorgt ook vaak voor meer begrip, minder taboe en nog meer liefde voor autisme. Het is met de mannen soms ontzettend puzzelen, maar als ik zie wat we bereiken met geduld en dan bedoel ik niet een klein beetje maar echt heel veel. Soms is een stap vooruit weer tien stappen terug. Dat is bikkelen, soms zelfs echt afzien…

Vaak is het wel zo dat nou net dat ene kleine stapje later de grootste zal zijn! Daar doen we het voor. Succeservaringen zijn zo fijn! Ze geven moed, kracht om altijd te blijven stilstaan bij juist die kleine dingen!

Zo stopt Elton wel eens een heel lief briefje onder mijn neus; voor jou mama omdat je de allerbeste liefste mama bent!❤️ Nou echt dan smelt je toch! Justin leert zelfstandig fietsen en mocht een stukje alleen van school naar huis tot afgesproken plek, hij ziet me. Parkeert zijn fiets op de stoep en pakt me vast voor een stevige knuffel, dat er mensen zijn die kijken boeit hem niets, mama; ik ben zo trots op mezelf en op ons!

De ‘gebruiksaanwijzing’ heb ik ook nergens bij gekregen en wij leren van en met elkaar elke dag weer. Soms met een beetje hulp van buitenaf, maar merendeel vanuit eigen doen. Dat voelt goed en geeft de minste prikkels. Prikkels kunnen namelijk in overvloed weer zorgen voor een terugval. Dat is niet wat we willen. Dus zetten we alle zeilen bij en gaan ervoor.

Zo mag Elton vandaag alweer zijn 3e wedstrijdje op pony rijden en is Justin een blije vent op het voetbalveld. Zo hebben de mannen iets aan sport wat ze echt leuk vinden en helemaal is aangepast op hun ‘special effects’. Justin voetbalt in een G-voetbalteam bij NVC, waar zij hem op de juiste manier kunnen aanspreken, op zijn niveau en in de juiste taal! Als ik zie wat de uitwerking van het voetballen is ben ik zo blij dat hij dit mag doen! Dat we de weg hebben gevonden ook voor hem, regulier voetballen was namelijk een ramp, daar spraken ze niet ‘onze taal’ en kwam het tot frustraties in plaats van een leuk potje voetbal! Bij NVC staat zoals op de shirts gedrukt niemand buiten spel. Bijzonder om te zien hoe ze daar met de spelers omgaan, hoe warm de benadering van de trainers is en vooral hoeveel plezier de spelers beleven tijdens trainingen en Friends League toernooitjes.

Voor Elton geldt een soort van hetzelfde G-gebeuren. Op manege Gooi-en Eemland kunnen kinderen en volwassenen met en zonder beperking paardrijden. Iedereen op eigen niveau, want ook hier zijn zoveel aanpassingen aanwezig en natuurlijk de inzet van de lieve juffen niet te vergeten! Inmiddels rijdt Elton zelfstandig, maar daarvoor met begeleiding van erg lieve vrijwilligers. Zo fijn dat deze mensen er zijn. Bij voetbal en op de manege, als jullie meelezen.. jullie zijn toppers! Ga vooral zo door!

Het is lunchtijd! De timer is gegaan, mijn timer de ingebouwde! Strakjes de voorbereiding voor Eltons wedstrijd gereed maken, zijn pak hangt al klaar! Wij gaan genieten, de zon schijnt, de lucht is blauw… ik hoop op een geslaagde middag en wens mijn knulletje veel succes in de ‘strijd,’ maar plezier staat voorop en geloof me, dat heeft hij! Dus ook wij, zelfs Justin vindt het leuk om te kijken, al heeft hij niets met de manege en vooral niets met de geur van paarden. Hij doet het toch, aait ze zelfs en Elton straalt van oor tot oor wanneer zijn grote broer bij hem in de stal staat en Justin ook weer op zijn manier, te lief voor zijn ‘kleine’ broertje❤️

Op de Facebook pagina loopt een leuke deel, like en win actie! Wie jarig is trakteert! Dus ik wil 3 leuke sleutelhangers verloten onder mijn volgers!

Op 5 december zal ik de winnaars op Facebook vermelden!

https://www.facebook.com/304576796820150/posts/486943221916839?d=n&sfns=mo

Blog 19 Laatste loodjes!

Laatste loodjes!

Nog 5,5 week bikkelen we door richting de schoolvakantie. Zoals tot nog toe elk jaar zijn de laatste 6 schoolweken zwaar…

Voor Elton is alles geregeld om de overstap naar zijn nieuwe school goed te kunnen maken. Vorige week dinsdag heb ik het hem verteld. Hij was zo opgelucht. Een aftelkalender had ik al voor hem gemaakt en dat was maar goed ook. Elton had meteen vragen, vragen met betrekking tot hoeveel nachtjes nog tot ik mag kijken op de Klimop, wanneer mag ik er wennen en wanneer is het vakantie?

Gelukkig ken ik hem een beetje en had ik alles al verwerkt op de kalender en was er meteen overzicht. Mama ik ben zo blij waren zijn woorden! Afgelopen maandag heeft hij het heel dapper verteld aan de kinderen in de klas. Mam, ze gaan mij allemaal erg missen maar vinden het voor mij heel fijn dat ik naar een andere school ga. Ik had ook voor dat gesprek een helpende tekening gemaakt!

Er viel die dagen echt een hele lading van mijn schouders af Toen ook de taxi beschikking op de mat viel was mijn puzzel compleet!

Het keiharde strijden van afgelopen maanden heeft nu vruchten afgeworpen. Elton is relaxter. Justin is blij voor Elton! Mama ik weet natuurlijk hoe goed je kan opknappen van een beter passende school waren Justins woorden. Samen, met zijn allen we doen het ‘gewoon’ maar even!

Justin zelf heeft het zwaar op dit moment, voor hem wegen de laatste weken het zwaarst. Pesterijen op school houden aan. Hij weet zich moeilijk verstaanbaar te maken. De vele wisselingen van leerkrachten doen er absoluut geen goed aan.

Wat als een prachtig jaar begon eindigt weer zo rommelig. Zijn favoriete leraar nam ontslag en was na de meivakantie weg. Justin helemaal de weg kwijt. Zo zielig. Het ging nou net echt ontzettend goed. De meester die vervangt vindt hij gelukkig ook erg leuk, maar als die meester dan ook een paar dagen ziek is stort zijn hele wereld weer in. Eet hij amper en is alles teveel. Slaapt hij veel te weinig ook, echt weer neerwaartse spiraal.

We laten hem niet ontglippen en zijn onwijs blij hij zich thuis veilig voelt zodat hij wel blijft praten erover. Pesten is zo verschrikkelijk. Vroeger zelf veel gepest dus weet zo goed hoe hij zich voelt.

Gelukkig nog maar 5,5 week! Dit karretje trek ik voort Het moet, ik kan het, ik wil het en ik doe het!

We leven een beetje van weekend tot weekend, dus er wordt flink afgeteld telkens. Dat is fijn, geeft houvast en duidelijkheid. Elton kruist elke dag een vakje weg en zo schuiven we langzaam richting vrijdag 12 juli 12:00…. Vakantie!!!!

Laat gerust een reactie achter, volgen, delen en liken altijd leuk

~❤️Liefdevoorautisme❤️~

Blog 17 Elke dag Moederdag❤️

#MAMA! Als je mama genoemd wordt..

Jarenlang zo op gehoopt dat ik ooit mama zou mogen worden!

Een keer zwanger zijn, hoe leuk zou dat zijn? Het getrappel in je buik, de spanning rondom echo’s, krijgen we een jongetje of meisje?

Het is allemaal gelukt, nee geen meisje, maar wel twee prachtige jongens

Zij maakten van mij een mama, wauw… toch echt zo een ontzettend rijk gevoel als er ergens een stemmetje roept ‘mama, ik hou van jou’ heerlijk!

En echt dat alles geen rozengeur en maneschijn is hoor, maar dat is ook logisch toch?

Dat ik moeder zou worden van twee prachtige mannetjes met wat ‘special effects’ had ik van tevoren ook echt niet kunnen bedenken, maar jeetje mina wat zijn zij de moeite waard om voor te vechten, te strijden tot je denkt je instort, maar ineens als je niet meer kan is daar toch weer die oerkracht net als toen bij hun geboorte!

Het makkelijkste is om van ze te houden! Dat gaat echt vanzelf. Ze zijn zo leuk, zo puur en wat we er allemaal bij cadeau krijgen is soms niet leuk en erg pittig maar altijd de moeite waard om mijn tanden in te zetten.

Zo wist ik tot een jaar of 8 geleden amper of niets van autisme.. inmiddels wat boeken, cursussen verder en uiteraard een mega portie dagelijkse ervaring opgebouwd met de mannen. Het is onwijs boeiend om te zien en merken hoe zij denken en doen, hoe zij liefhebben en genieten van het leven op hun eigen manier❤️

Blij ben ik, dat ik hun mama mag zijn.. hun mama die de dagelijkse puzzel legt en samen de ontbrekende stukjes zoekt en wat vandaag niet meer lukt, lukt misschien morgen wel!

We vallen, staan weer op, soms tien stappen terug als je er net één vooruit kon, maar lieve schatten voor mij is het elke dag Moederdag! Ik hou van jullie❤️jullie hebben mijn Liefde voor Autisme laten groeien tot iets moois

~Liefdevoorautisme❤️~

Blog 11 Weekendje ‘vrij’ ~Liefde voor autisme❤️

Weekendje ‘zonder’

Afgelopen vrijdag was het weer zover, logeerweekend voor de mannen! Spannend vinden zij het altijd wel een beetje…

Sinds een paar jaar hebben de kinderen logeerweekenden. Niet bij familie of vrienden, maar wel met hun club van begeleiders!

Sinds dit jaar hebben ze vier van die weekenden in het jaar. Ze vinden het meestal wel wat spannend. Met wie slaap ik op de kamer, wat gaan we eten, welke activiteiten staan er op het programma?

Gelukkig wordt daar goed op ingespeeld en krijgen we ruim van tevoren een overzicht zodat we de mannen goed kunnen voorbereiden. Dit stelt gerust! Zodat zij, maar ook wij kunnen genieten.

We krijgen regelmatig via de app een leuke update met verhaal van de dag en leuke foto’s erbij! Het doet goed om de mannen zo te zien genieten! Even los van thuis, los van ons, los van mij als mama.

Tegelijkertijd geven wij invulling aan ons weekend. Wat gaan we doen? Shoppen, lekker uit eten, thuis aan de gang met de dingen waar we anders nooit aan toekomen of soms eens ‘gewoon’ lekker niksen!

Soms plannen we wanneer de data bekent zijn een nachtje hotel in een leuke stad! Dit keer bleven we thuis, ook heerlijk! Ik heb sinds jaren eens echt uit kunnen slapen, zo bijzonder dat je wakker wordt en op de klok kijkt en het dan ruim na 10 uur is. Zo dan… of ik het nodig had!

Fijn dat deze mogelijkheid er is. Dat de mannen het ook leuk hebben helpt mij ook te relaxen en genieten, even op standje ‘uit’ te kunnen 24/7 mama te zijn, met alle zorg, alert zijn, continue moeten sturen en begeleiden. Dat gaat niet helemaal vanzelf. Juist op deze momenten van rust is dat wel eens lastig schakelen. Het zijn ook zulke heerlijke jongens, die mis je echt wel als ze er een keer niet zijn. Mijn liefde voor autisme is diepgeworteld, zelfs de zorgen die weg vallen als ze er niet zijn worden een soort van gemist. Best wel bijzonder. Inmiddels zijn we na al die jaren een eenheid waarin dingen dus best heel gesmeerd lopen, motortje draait normaal op volle toeren en nu mocht ie een weekendje stationair.. om bij te tanken!

Het is zo ingesleten.. en dan ineens van vrijdagmiddag tot en met zondagmiddag, handen vrij hebben! Das echt een luxe! Erg blij dat deze voorzieningen er zijn. Ook dat was een hele weg met flinke hobbels. Hulp vragen doe je niet zomaar. Hulp krijgen gaat ook echt niet vanzelf. Van keukentafelgesprek met de gemeente, het invullen van vele formulieren het houdt je ontzettend bezig. Maar het is niet voor niets. Het is het meer dan waard. De kinderen hebben lekker kunnen ravotten en genieten met de groep en wij… genoten op onze manier! Lekker uit eten, beetje slenteren door winkelstraten, lekker lunchen buiten de deur en straks de kers op de taart:

De mannen komen weer thuis! Dan zijn we weer compleet, hebben we leuke verhalen en het leukste; we hebben elkaar stiekem allemaal een beetje gemist!

~Liefde voor autisme❤️

Blog 9 Stempel-Etiket-Label?! School 1,2,3…4

Blog 9 Stempel-Etiket-Label?! School 1,2,3..4

In de vroege zomer van 2014 gingen we een traject in. Geen idee waar het ‘schip zou stranden’..

Justin is een heerlijk kind, maar heeft wel veel speciale ‘dingetjes’. Als baby hield hij van rust. Was hij dagen van slag als we op een drukke verjaardag waren geweest. Of wanneer hij van schoot naar schoot ging. Een erg gevoelig mannetje dus. Meer dan dat was ons niet bekend. We ‘zochten’ ook nergens iets achter.

Justin is ons eerste kind, dus alles was ‘gewoon’, toch voelde ik net als toen met zijn schedelafwijking er is iets met hem. Op school ging het niet altijd even lekker. Hij is pienter en leert makkelijk. Maar op sociaal emotioneel vlak viel hij op. Zodoende kwamen we in de wereld van GGZ terecht.

We kozen voor een praktijk vlakbij. Makkelijk dacht ik. Maar eenmaal op de intake kregen we het advies om toch terug te gaan naar Rotterdam. Terug naar het Sophia waar Justin later na het ondergaan van meerdere test-dagen de diagnose Autisme krijgt. In Rotterdam wisten ze van Justins voorgeschiedenis en zo hoefden we niets uit te leggen. Dat was erg fijn. Gelukkig konden we na het krijgen van de diagnose wel dichterbij terecht. Althans dat dacht ik. Ons aangemeld bij Bosman in Hilversum. Helaas een lange wachttijd van minstens drie maanden! Dat ging niet. Gelukkig hadden ze in Utrecht direct plek. En zo reisde ik een half jaar lang bijna wekelijks op en neer naar Utrecht waar Carlijn ons/mij ontzettend goed op weg heeft geholpen.

Na een half jaar kon ik alsnog dichterbij huis terecht. Minder vaak ging ik. Ik had veel tips en tools waarmee ik uit de voeten kon. Mijn liefde voor autisme groeide. Ik vond het erg boeiend hoe dat allemaal werkt en vooral het waarom dingen gaan zoals ze gaan. Zo vaak zo ontzettend logisch als je je hebt kunnen verdiepen in autisme.

Op school ging het niet beter ondanks alle tools die leerkrachten kregen vanuit de GGZ. We switchen van reguliere school en even leek dat echt zoveel beter te gaan. Justin kwam in een kleinere klas terecht met twee superleuke en begripvolle juffen. Dat jaar kon hij positief afsluiten. Maar toen kwam groep 4. De ellende begon opnieuw. Ruim 30 kinderen in de groep, erg veel wisselende leerkrachten en dus een strijd voor Justin om dat allemaal aan te kunnen.

Helaas is het niet gelukt. De drukte van regulier past niet. Passend onderwijs lukte daar niet. Ondanks alle inzet. We weken uit naar sbo. Justin ging er op een ochtend kennismaken en kwam blij thuis. Dit zie ik wel zitten mam. We lijken allemaal een beetje meer op elkaar.

Maar wat een pech.. of geluk tis maar hoe je het bekijkt. Justin blijkt veel te koppie koppie en juf wist zich al snel geen raad met zijn slimheid. Justin werd een buitenbeentje en zo kon ook sbo niet bieden wat hij nodig heeft.

Daar gingen we… op naar school nr 4! Het so moest het gaan worden. Wat waren we hoopvol. Dit moest het zijn. Een prikkelarm gebouw. Bijna saai te noemen. Maar voor een kind met autisme een verademing, als je de bedenkt wat alle knutsels aan muren aan extra prikkels leverde altijd. Dit was fijn. Justin ging weer met plezier naar school. Groep 5 een succesvol jaar!

Toen kwam groep 6. Justin was wiebelig. Weer nieuwe juffen. Nieuwe juffen die nog nooit eerder les hadden gegeven volgens de geef me de 5 methode. Twee juffen vond Justin ook erg moeilijk. Ze zijn zo verschillend mam, bij ene mag dit wel en bij de andere niet.

Het was zo dubbel allemaal. Je bent blij dat je kind naar een autisme vriendelijke school kan en mag, maar door het startende school-zijn heeft het ook keerzijdes. Het was een heftig jaar. Justin voelde zich dikwijls onbegrepen. Zoveel gesprekken gevoerd. Het wilde niet meer vlotten. De weerstand groeide met de dag. Er gebeurde dingen waarvan je denkt dat meen je niet. Zo werkte hij wekenlang aan een presentatie. Omdat gewoon werken er niet meer in zat. Juf kreeg hem er niet meer aan. Justin moest op school blijven. Al was het minder lang. Hij hield vol. Toppertje! Tot de laatste weken. De week waarin hij zijn presentatie mocht geven 80 pagina`s powerpoint, was de powerpoint verdwenen. Helemaal foetsie. Navraag gedaan maar systeembeheerder had alle leerling laptops gewist. Nooit eerder had iemand iets tussentijds op USB stick gesaved helaas. Justin moest het er maar mee doen. Het was vervelend, maar meer ook niet.

Ga er maar aanstaan.. uitleggen hoe het heeft kunnen gebeuren. De boosheid. Het verdriet. De vraag vanuit Justin waarom school geen sorry zegt hiervoor. Het was echt een mega drama voor hem. Uiteindelijk toch een topmeester gevonden die Justins mapje kon sluiten. Hij zei namens school sorry. Dit was op de allerlaatste schooldag. Het was zo fijn. Justin kon het nu afsluiten. Zo gegund! Heb de meester onwijs bedankt hiervoor. Vond hij niet nodig. Zoiets doe je toch gewoon!

Justin kon opgelucht de vakantie in. Ik vol vertrouwen in hem. Na de vakantie zou het beter gaan. Met een zeer ervaren leerkracht moest het echt gaan lukken. Ik heb dit ook duidelijk naar voren gebracht toen er in laatste gesprek naar voren kwam hoe volgend jaar? Volgend jaar gaat hij het ‘gewoon’ weer doen. Ik maakte een opbouwschema en mailde het. Niemand had er nog iets aan gedaan. Dus ik handelde zelf. Vol vertrouwen. Zo gaan we het doen. En nu…

Nu is het alweer januari 2019. Hebben we zo ontzettend veel geleerd met en van elkaar. Heb ik vertrouwen gehouden in Justin. In school. Het kan wél, net als in zijn eerste jaar daar! Nu halen we wat Justin betreft opgelucht adem. Hij gaat inmiddels weer fulltime naar school!

Dat het autisme niet zomaar een etiket of label is, mag hopelijk wel duidelijk zijn.. het is een dagelijkse uitdaging voor velen.

Ken zoveel gezinnen waarin autisme een grote invloed heeft, wat opvalt is dat we met zijn allen tegen dezelfde dingen aanlopen. Onbegrip is er daar zeker een van. Of dat nou van bekende of onbekende mensen komt het raakt altijd! Moest je zo nodig dat etiketje plakken? Joh je hebt zeker zelf geen zin in die verjaardag? Oh lekker makkelijk er een pilletje in te stoppen! Het zijn er zomaar een paar. Ze raken me wel steeds minder. Weggaan zal het nooit. De wereld is hard, keihard. Maar op mijn manier draag ik mijn steentje bij in het delen van mijn Liefde voor Autisme!

Het valt echt niet altijd mee, maar als je je erin verdiept kan het zeker ook heel mooi en bijzonder zijn. Maakt het mij als moeder ontzettend bewust van mijn eigen handelen. Het is een heel proces. Ik heb het geaccepteerd zoals het is. We kunnen er heel prima mee leven. Nog mooier zou het zijn als er meer mensen zo over gaan denken!

Liefde voor Autisme, 100% puur, liefde kun je delen, met mijn blogs hoop ik daar mijn steentje aan bij te dragen❤️

Blog 5 Gedichtjes voor Justin & Elton

Voor m’n 2 kanjers van zonen

Liefste Elton,

Jij bent mama’s kleine vent

Maar oh zo groot als je bent‍

Dat is helaas waar het zó vaak misgaat

Mensen zien alleen dat er een grote jongen staat

Die grote jongen staat er ook wel

Maar besef voor ons kwam al snel

Jij wordt zo vaak ouder geschat dan je bent

Je hebt het daar vaak moeilijk mee hè lieve vent

Mama is vaak druk met voor jou tolken

Maar weet je dat boeit haar niet, ze is evengoed in de wolken

Wees jij maar lekker wie je bent, dat mag gewoon

Dan veegt mama ondertussen jouw paadje wel schoon

Dat gaat eigenlijk vanzelf wist je dat?

Hoe dat komt, jij bent echt haar grote schat

Voor jou zorgen geeft energie en kracht

Meer dan ze ooit had gedacht.

Lieve Elton wees jij maar lekker jij

Je bent goed zoals je bent, dat vinden wij❤️

Ben héél erg blij dat ik jou mama mag zijn!

In voor en tegenspoed of met een lach en traan,

zal ik altijd klaar voor je staan. ‍

I love you, van mama

Liefste Justin,

Wat ben jij toch mama’s kanjer,

Schatje… boef…of zeg ik beter banjer!

Jouw mama mogen zijn is zo fijn

Wij zijn beste maatjes in het groot én klein!‍

Jij geeft het leven zoveel kleur

Daar waar ik zo vaak van opfleur

Soms zit het voor jou zo tegen

Dan moeten we wel eens wikken en wegen.

Je bent vaak blij en opgewekt

Heb ik voor jou echt megaveel respect

Zoals bijvoorbeeld vorig jaar

Je viel bijna uit op school, het scheelde maar een haar.

Ik heb altijd gezegd dit ligt niet aan mijn kind

Echt dat ik daar geen doekjes om wind

En zo ging dit schooljaar weer van start

Met een plan wat ik invulde met mijn hart❤️

Eerste weken zijn we klein begonnen

En daarmee bewees jij: we hebben ‘gewonnen!’

Altijd blijven geloven in jou

Liefste Justin weet dat ik onwijs veel van je hou

Dikke kus , mama

Blog 2 Sinterklaas de intocht!

Sinterklaas, de intocht

Eindelijk ben je daar weer; Sinterklaas. De allergrootste vriend van mijn jongste ventje. Er zijn maar weinig dagen in het jaar dat je niet ter sprake komt! Mannetje is er zo druk mee, altijd!

Zo gaan we in de zomer boodschappen doen; loopt hij zingend ‘ zie ginds komt de stoomboot’ door de supermarkt. Mensen kijken mij vragen aan.. vindt u dat normaal??

De tijd van uitleg geven is voorbij, dat doe ik echt niet meer. Het ligt soms echt wel op puntje van mijn tong. Maar het boeit me niet meer. Hij is zoals hij is. Lief, zorgzaam en bijna altijd vrolijk! Gelukkig kan hij nu weer verkleed over straat, dat hield ik dan wel nog even tegen;) moet hem wel beschermen voor dat wat een ander ervan vindt.

7:30 Mam, ik ben wakker hoor! Vandaag is de grote dag! De Sint komt aan in Nederland… is het al bijna 12 uur? Heerlijkheid ben je toch:) Hou zoveel van jou! Samen pepernoten bakken is zo gezellig. Jij maakt overal aan feestje van.

Je grote broer is dit verhaal al wat jaartjes ontgroeid, maar geniet ook volop van jouw plezier! Het is echt een feestje vandaag. Jij bent blij, superblij! Je hebt van je eigen geld een heel mooie staf gekocht. Vandaag mocht je er dan mee spelen. Wat heb jij genoten van de intocht op tv. Lekkers op schoot en de hond tegen je aanliggend. Wat ben jij puur, zo klein eigenlijk nog, maar een ontzettend groot hart voor alles wat je lief is! We gaan er twee heel mooie weken van maken. Met heel veel pepernootjes en natuurlijk leuke cadeautjes! Realiserend dit wel eens het laatste jaar kon zijn dat jij zo geniet van dit grote kinderfeest. Het grote geheim.. je begint soms wel wat vragen te stellen, maar voor nu blijf ik genieten en wil ik nog niet denken aan het moment dat jij er ‘ klaar mee’ bent.

Vanavond zet jij je schoentje en val je in slaap als een blok, dan doe ik weer inspiratie op voor een volgend blog!

Slaap lekker lieve Sint!