Maand: december 2018

23 december 2008 zijn we getrouwd! Met Justin letterlijk in ons midden.

Het was een bijzondere dag! Heel klein, maar met grootste uitwerking! Het was precies zoals bij ons past. Niet teveel gedoe, puur en heerlijk van genoten. Vrienden en familie stuurden we een kaart met gedichtje waarin Justin ons over ons trouwen vertelde 😉 

Elk jaar weer in december komen de herinneringen weer, getriggerd door de muziek. Tijdens ons trouwen draaide we muziek van Chris Rea en Simple Minds. Dat blijft hangen en komt juist in deze periode altijd veel op de radio. Dat is zo leuk, zo leuk ook om op de dezelfde dag te trouwen als mijn moeder ooit ook deed! 

Het is een gezellig periode, alles is versierd, er branden kaarsen en we zijn veel met elkaar. Kinderen hebben altijd vakantie en zo gingen we dus dit jaar weer met zijn viertjes een hapje eten. Wat past dit jaar binnen deze toch al drukke week? Even puzzelen en de kinderen mochten uiteindelijk kiezen. Het werd een pannenkoek in een restaurant. 

Het was alweer een gezellige middag, net als toen. Nu in het nog kleiner. Dit omdat dit nu eenmaal wel lukte. Het is veel deze week. Het schoolgebeuren met een uitje naar schaatsbaan, kerstdiner en start EMDR therapie van Justin en een oververmoeide Elton deed deze middag toch slagen. Geen groot feest, gewoon wij. Wij met zijn vieren even kort een hapje eten. Ongeveer een uurtje waren we in het restaurant. Het was er rustig. Goede timing deze periode naar zoiets te gaan. Zo fijn, want nu konden we binnen die tijd maximaal genieten. 

De jongens wilden zelf iets voor ons maken. Een tekening, zonder opdracht is dat lastig voor Justin dus ik gaf wat thema ideeën. Liefde, trouwen, gezin, dat zou leuk zijn als dat lukte! Het werden twee prachtige tekeningen. Ze waren letterlijk in de wolken. Zo trots dat deze opdracht was geslaagd. 

Van mijn moeder kreeg ik een heel mooi boeket bezorgd. Ik was helemaal stil ervan. Zo mooi! Lief dat ze eraan denkt, 10 jaar staat officieel nergens voor geloof ik, maar in deze tijd waarin scheiden zoveel voorkomt ben ik trots! Trots op onze 10 jaar! Trots op mijn vent, die door weer en wind zonder mokken toch altijd weer zorgt dat de kachel brandt! Trots op ons als gezin. Het autisme is als een rode draad… al kun je het soms ook best eens zien als gouden lint! Warm, vol liefde en zo ontzettend puur….. ik hou van de mannen; gewoon zoals ze zijn, always; ‘Be your own kind of Beautiful‘ 

Hoera Jacky 4 jaar!

Onze lieve Jacky, vandaag ben je alweer 4 jaar geworden! We genieten elke dag met en van jou. Je bent zo een ontzettend goed maatje voor Justin & Elton en eigenlijk ook voor ons.

Wanneer wij het nodig hebben even pas op de plaats te doen voel jij dat feilloos aan. Je drukt ons letterlijk de bank in en verwacht dat je bij ons mag liggen. Hoe dat maakt je niet uit, als je ons maar voelt.

De zorg die jij levert is onbetaalbaar en daar kan zeker geen mens, hulp of therapie tegenop! Echt wat een aanwinst ben jij voor ons gezin!

Doordat Elton allergisch is voor honden hadden wij in het soort niet veel keus. Al snel kwamen we bij de labradoodle. Maar wat een geld, ruim €2000, voor een zgn Australian doodle. Euh, het is ook wel erg in de mode blijkt.. er zijn heuse wachtlijsten voor. Al snel kijk ik verder en kom ik uit bij een Brabants gezin met een Labradoodle nest waarvan er nog een pupje beschikbaar is.

We besluiten te gaan kijken. De eigenaresse van mama hond zou deze pup zelf hebben gehouden. Haar andere oudste hond was namelijk ‘ opgegeven’ door de dierenarts en zou niet lang meer leven. Toch was daar een second opinion met een ander beeld. Het hondje kon geopereerd en bleek er wonder boven wonder er veel beter uit te komen. Wat fijn zeg! Maar ook kwam daardoor dus onze Jacky weer beschikbaar, het moest zo zijn!

Wij waren op zoek, liepen aan tegen kostprijzen waar we niet op zaten te wachten en toen ineens op de boerderij in Brabant was daar Jacky! Mevrouw had haar al Diva genoemd, maar zo gedraagt Jacky zich graag dus we zeggen aldoor das haar tweede naam!

Lieve Jacky, je bent een kanjer! Jij voegt zoveel goeds toe aan ons gezin. Een maatje voor altijd, al zijn we eens boos of verdrietig jij maakt iedereen weer rustig en blij! Je bent een topper en soms een enorme ondeugd, maar dat hoort er een beetje bij! Hoop dat je nog heel erg lang ons maatje mag zijn!

Samenspelen!

Wat een geluk! Het echte genieten… voor velen misschien de gewoonste zaak van de wereld: samenspelen!

Hier lukt dat meestal niet, niet alleen door het verschil in leeftijd. De interesses liggen ver uiteen, net zo ver als de ontwikkelingsniveaus.

De keer dat het wél lukt zit ik dan ook echt even te genieten. Zoals vandaag, als de oudste zegt, mama zal ik mijn ‘kleine’ broertje leren hoe hij op de oude PlayStation kan spelen?!

Met z’n drietjes naar boven want het is al zo lang niet gebruikt dat het hoe en wat qua opstarten best een uitdaging zal zijn! Hoe moest het ook alweer, weet jij het nog mam?

Nou alles is weer ge-update en klaar voor gebruik, Pfieuw. Opgelucht! Want als zoiets mislukt of veel te lang duurt worden de lontjes hier veel te kort.

En dan ineens hoor en zie ik hoe liefdevol de jongste uitleg krijgt van zijn grote broer. Hoe relaxed hij dat doet. Stapje voor stapje. Dit knopje is voor springen en die voor rennen kijk maar, jij kunt dat! ❤️

Ik zou het zelf niet kunnen, geen idee hoe die controllers werken. Ben al blij dat ik de Wii kan bedienen zonder die joystickjes erop.

Inmiddels zijn we een half uurtje verder. Heb ik ze boven ‘alleen’ gelaten en gaan rommelen om ze heen en het eten even opgezet. Mijn oor hangt aan de babyfoon, want van dit moment wil ik natuurlijk niets missen❤️ de liefde tussen deze twee broertjes is uniek! Ieder zijn eigen ding, maar nu smelt dat toch heel even samen!

Groot geluk in een klein hoekje